Geopark Đerdap prvi je i jedini geopark u Srbiji. On u sebi čuva geološka, kulturna i nasleđa prirode koja su zbog svoje jedinstvene vrednosti, značaja i lepote pod strogom zaštitom.
Đerdap je poznat po svojoj specifičnoj klimi i klisuri pa je baš zbog toga poznat i po svom neuobičajenom biodiverzitetu sa biljnim i životinjskim vrstama koje nisu uobičajeno za ovo područje i samo tu se mogu naći. Osim toga poznat je I po narodnim običajima I verovanjima koji se na žalost poslednjih godine sve manje praktikuju a kojima preti zaborav, ali I po kuhinji I tradicionalnoj ishrani.
Tradicionalna ishrana na Đerdapu sastojala se od mesa, ribe, hleba, mleka I mlečnih proizvoda. Ipak najviše običaja I tradicije vezuje se za pripremu hleba. Hleb se u seoskim naseljima uvek pripremao u kući pod crepuljom a u varošima se kupovao u pekarskim radnjam. To je danas velika retkost a svakodnevno pripremanje hleba pod crepuljom danas je veliki specijalitet koji se retko gde može pojesti. Osim u ishrani hleb je imao veliku ulogu u kultnim obredima naroda. Postojalo je više od 40 vrsta hleba u pogrebnim I slavskim običajima koju su se strogo poštovali.
Druga namernica koja se svakodnevno koristila jeste melko koje se u svakoj kući koristilo za pripremanje tradicionalnih mlečnih proizvoda koje je porodica cele godine koristila. Najpoznatiji mlečni proizvod jeste beli sir u narodu zvan brnza. On se u svakoj kući redovno pripremao od čistog mleka I sirišta.
Riba je takođe bila veliki deo ishrane s obzirom da je većina naselja priobalna. Skoro sve ribe koje su živele u Dunavu koristile su se u ishrani ali je napoznatiji proizvod ipak bio kavijar. Đerdap bio je poznat po svom prvoklasnom kavijaru koji se pripremao od ikre kečige, morune, jesetre, pastruge I soma. Najpoznatiji bio je kavijar od ikre morune koji se nije toliko koristio u ishrani već se zbog velikog kvaliteta pa tako I cene uglavnom prodavao.
Izvor:Nacionalni park Đerdap Pamtivek prirode i čoveka, BEOGRAD 1996
photo:Canva